دنبال كردن زمان یكی از مهمترین عملكردهای مغز است، یعنی مغز همزمان با پردازش سیل تصاویر و صداهایی كه با آنها مواجه میشود، در عین حال باید زمان وقوع آنها را به خاطر بیاورد.
تا چندین دهه دانشمندان علوم اعصاب برای این قابلیت فرضیهای را ارائه داده بودند، مبنی بر این كه رویدادها در حین رخ دادن در مغز «برچسبهای زمانی» از خود بر جای میگذارند و در نتیجه به ما امكان میدهد كه زمان را دنبال كرده و دریابیم كجا هستیم و چه اتفاقاتی را پشت سر گذاشتهایم، با این حال آنها تاكنون به شواهد علمی دال بر محل دقیق این برچسبهای زمانی در مغز دست نیافته بودند تا این كه اخیرا گروهی از محققان دانشگاه MIT موفق به كشف گروهی از نورونها در مغز میمونها شدند كه زمان را با دقت فوقالعاده زیاد و منحصر به فرد كدگذاری میكنند.
پروفسور آن گری بییل، سرپرست این تیم تحقیقاتی اظهار داشت: كاری كه مغز شما میكند این است كه از هر پدیده و صحنهای برچسب یا به عبارتی مهر زمانی تهیه میكند و سپس با مراجعه به این برچسبها به راحتی رویدادها را به یاد میآورد.
این نوع كنترل دقیق زمانی برای انجام كارهای روزانه مانند رانندگی یا نواختن پیانو و نیز دنبال كردن رویدادهای گذشته بسیار حیاتی و مهم است.
شرح این یافته در نشریه پیشرفتهای آكادمی علوم آمریكا به چاپ رسیده و میتواند منجر به درمان جدید بیماریهایی همچون «پاركینسون» شود.
نظر شما